Er lijkt weinig beweging te zijn in het werk aan de start van 2021.
Ik heb geen nieuw project om te presenteren dit jaar – voor het eerst sinds 2018 – voor de heel eenvoudige reden dat het niet klaar zal zijn. Corona is als een rem op het eraan verder werken. De shoots die het vergt, liggen te ver uiteen. Twee weken geleden kwam het er eindelijk nog eens van (de eerste shoot voor het project in vijf maand, na eerder tweemaal uitgesteld te zijn). En. Het. Was. Heerlijk. Het gevoel dat het geeft, is onbetaalbaar. Op enkele uren tijd zat het erop, maar ik kon...
Blog
Niets dat de zelfreflectie zo voedt als een lockdown. Je krijgt de tijd om een tijdlang stil te staan bij wat je in hemelsnaam uitspookt. Ik had al eerder gezegd dat ‘Satelliet’ presenteren het einde was van een fase die enkele jaren omvatte. De periode november 2017 - augustus 2020 was er één van 4 projecten en 10 tentoonstellingen. Dat is veel. Dus ik wou dit najaar even bezinnen.
Aanvankelijk kwam er van dat bezinnen niks in huis. De tentoonstelling liep af op zondag 23 augustus. Dinsdag 25 augustus was ik begonnen aan het volgende. De afgelopen twee maand...
Gisteren was het voorlopige einde van ‘Satelliet’. Het gevoel dat overheerste was er – onverwachts - een van opluchting. Tevreden en voldaan. De afgelopen drie weken waren een oefening in het leren vertellen van dit verhaal. Dat is altijd een leuk geschenk dat tentoonstellen je geeft; je kan jezelf trainen in het overbrengen van het verhaal dat erachter schuilt. Voor veel bezoekers bleek dat net de meerwaarde, in dialoog kunnen gaan met de maker. Ik doe het ook graag. Mensen geven je de ruimte en aandacht om je verhaal te vertellen. Aandacht krijgen voor je...
Het openingsweekend van ‘Satelliet’ zit erop. Dit leek me dan ook het ideale moment om nog even kort samen te vatten hoe ik het beleefde. Weinig zaken ervaar je als een contradictie van gevoelens als de opening van je tentoonstelling, zo ook vorige donderdagavond. Iets tussen er willen zijn en willen vluchten, tussen zelfzekerheid en kwetsbaarheid. Weinig gevoelens zijn ook zo voorspelbaar als deze die je ervaart de dag na een vernissage, waarbij je enkel stil wil zijn en wil wegkruipen, leeggezogen. Het was pas een kleine 24 uur na de opening dat het besef...
Ik schrok toen ik zag dat het ei zo na twee maand was sinds ik laatst schreef in deze blog. Er is veel om over te vertellen. Om even kort samen te vatten wat gaande is. Ik heb het herontdekken van mijn affiniteit met natuurfotografie verder onderzocht, door bossen te bezoeken doorheen Oost-Vlaanderen. Elk van die natuurgebieden heeft zijn eigenheid, die het meestal de moeite waard maakte er op bezoek te gaan - massa’s koeien gefotografeerd! Ik heb enkele werken verkocht. Ondertussen hangen er een dozijn van me doorheen de streek en dat stemt me meer dan tevreden....
We zijn week 9 van de quarantaine en er zijn op creatief en artistiek vlak twee interessante tendensen ontstaan. De bewustwording over die tendensen kwam best wel onverwacht tot stand. De afgelopen 8 weken heb ik vier tentoonstellingen moeten annuleren en heb ik niet kunnen verder werken aan een nieuw project. Om die tijd op te vullen ben ik nog eens gaan graven in mijn archief, foto’s uit het verleden in een nieuw daglicht bekeken en herwerkte ik nog te publiceren beelden voor toekomstige presentaties, zo een dingen. Maar op een bepaald moment houdt het op, is er...